قائم‌شهر
بيش از آن كه بخواهد آثار ديدني متعدد داشته باشد، يكي از شهرهاي صنعتي
ايران است كه تعدادي از اولين كارخانه‌ها در آنجا تاسيس شده است. با وجود
اين، در قائم‌شهر مي‌توانيد به چند تپه باستاني كه در فهرست آثار ملي ايران
ثبت شده، سري بزنيد. تپه‌هايي مانند تپه گردكوه جمنون (كه داراي قدمتي از
دوره اسلامي تا عصر آهن است)، تپه طالقاني (كه آثار باستاني، تاريخي و
اجساد افرادي مربوط به هزاره اول در اين تپه كشف شده)، تپه دينه كفشگركلاي
ارطه (كه در روستاي كفشگر كلاي ارطه قرار دارد و قدمتش به هزاره اول قبل از
ميلاد مي‌رسد) و...
از ديگر آثار قديمي،
بايد به دو حمام از دوره قاجار اشاره كرد. يكي حمام افراكتي در روستايي به
همين نام و ديگري حمام بورخيل ارطه، آن هم در روستايي به همين نام.
البته مانند ديگر مناطق
شمال ايران، ديدني‌هاي طبيعي اين منطقه كم نيستند. جنگل‌ها در حاشيه جنوبي
قائم‌شهر تراكم بيشتري دارند و انواع درختان مانند راش، ممرز، توسكا و كلهر
ملج انجيلي و... را مي‌توانيد در آنها ببينيد. گونه‌هاي اصلي جانوري منطقه
هم عبارتند از: مرال، شوكا، پلنگ، كاراكال، گربه وحشي، خرس قهوه‌اي، شغال،
گراز، روباه معمولي، تشي، رودك، جوجه تيغي، سنجابك، درختي، قرقاول، كبوتر
جنگلي، ابيا، عقاب، كركس، قرقي، توكاي گلوسياه، توكاي پشت بلوطي، مار آبي
و...
جنگل كلوس در روستاي
كرچنگ، جنگل روستاي كوتنا در روستاي كوتنا، جنگل شالتماس در روستاي
افراتخت، و غار پلنگ‌لي در روستاي ملك خيل از جمله منابع طبيعي قائم‌شهر
است.
چشمه آب معدني هزارون در
مجاورت امامزاده زكريا قرار دارد كه داشتن يك آبشار كوچك و درختان بلند
قديمي موجب مي‌شود افراد زيادي خصوصا در فصل تابستان به اين محل بيايند.
دو رودخانه تلار و سياهرود نيز جلوه زيبايي به
قائم‌شهر داده‌اند. سياهرود كه از شرق روستاي پرچينك در ارتفاقات بين
قائم‌شهر و ساري سرچشمه مي‌گيرد، پس از عبور از قائم شهر و شرق جويبار به
درياي خزر مي‌ريزد. مي‌گويند وجه تسميه اين رود به علت سايه درختان بلوط
بلند به هم تنيده مازو است كه مانند چتري سبز آن را در برگرفته‌اند.
رودخانه تلار نيز از جنوب قائم‌شهر و رشته كوه‌هاي البرز در سوادكوه
سرچشمه مي‌گيرد.
